Ian Sie­gal is al jaren een geves­tigde naam bin­nen de inter­na­tionale blues scene. In Ospel zagen we de Brit al enkele malen schit­teren. Voor de doorgewin­ter­de blues- & amer­i­canaliefheb­ber behoeft Ian Sie­gal dan ook geen intro­duc­tie meer. Met zeven British Blues Awards, een Euro­pean Blues Award en nog meer beeld­jes in de kast wordt deze man geprezen door fans, muziek­crit­i­ci en col­le­ga-muzikan­ten.

De geboren Engels­man ver­li­et Portsmouth op zestien­jarige leefti­jd als road­ie voor de band van zijn neef. Inci­den­teel kreeg hij er de kans om te zin­gen, met een verbluft pub­liek als resul­taat. De jonge rasar­ti­est kende toen al namelijk het rauwe, scheurende stemgelu­id dat hij van­daag de dag nog steeds bez­it. Al jong raak­te deze auto­di­dact dus bezeten van de muziek van Howl­in’ Wolf en zo speelde hij lat­er met o.a. de zoon Mud­dy Waters (Big Bill Mor­gan­field), Bill Wyman en zelfs Cha­ka Kahn.

Voor de 33^e edi­tie van Moulin Blues komt hij naar Ospel en neemt hij zijn eigen begelei­d­ings­band mee. Die begelei­d­ings­band mag er zijn, EN is van Ned­er­landse bodem, ook wel bek­end als The Rhythm Chiefs- oogap­pel bin­nen deze band is één van ​‘s vader­lands groot­ste gitaar­tal­en­ten: Dusty Cig­gaar. De band bestaat verder uit drum­mer Raphael Schwid­dessen en bassist Dan­ny Van’t Hof.

Sie­gal laat zijn gitaar ​‘janken’ en net als er geen einde lijkt te komen aan de stroom indruk­wekkende gitaar­riffs, kiest hij voor een moment van inge­to­gen­heid. Blues in opti­ma for­ma. Tel daar­bij op het geniale gitaar­w­erk van Dusty Cig­gaar en een puike begelei­d­ings­band dan weet je dat het geni­eten wordt.