Mond­har­mon­i­cafenomeen Errol Lin­ton is geboren en geto­gen in de kleur­rijke Lon­dense wijk Brix­ton, maar heeft Jamaicaanse roots. Hij groei­de op met de ska- en reg­gae- en Louis Jor­dan-plat­en van zijn pa, maar ver­loor als tiener zijn hart aan de blues. Al ruim der­tig jaar ver­pakt hij zijn roots en passie in een orig­inele mix van Chica­go blues en reg­gae.

Lin­ton begon op straathoeken en in de under­ground van Lon­den, tot hij werd opge­merkt door John Wal­ters – de gevierde pro­du­cent van John Peel – die hem in begin jaren negentig filmde voor een BBC-doc­u­men­taire (check ​‘m op YouTube: Blues South of the Riv­er – Errol Lin­ton doc­u­men­tary). Inmid­dels won hij drie keer de British Best Har­mon­i­ca Play­er Of The Year Blues Awards en bracht hij vijf albums uit – zijn debu­ut Vib­in’ It (1997) en opvol­ger Roots Stew (2001) staan niet op Spo­ti­fy – met het in 2020 ver­sch­enen No Entry als meest recente.